สวัสดีค่ะ ตำนาน “เจ้าหญิงทอผ้ากับชายเลี้ยงวัว” เพื่อน ๆ คงเคยได้ยินหรือได้ฟังกันมามากมายเกี่ยวกับตำนานความรักของทั้งสองที่ต้องพลันพลากจากกันโดยมีกลุ่มดาวทางช้างเผือกกั้นทั้งสองเอาไว้ แต่จะมีเพียงหนึ่งวันในหนึ่งปีที่ทั้งสองจะสามารถพบหน้ากันได้นั่นก็คือวันที่ 7 เดือน 7 หรือวันทานาบาตะนั่นเองค่ะ
เทศกาลทานาบาตะ หรืองานเฉลิมฉลอง Hoshi Tanabata (Seven Evening) เริ่มขึ้นครั้งแรกในศตวรรษที่ 9 หรือที่ 10 โดยใช้ดาวชายเลี้ยงวัวเป็นตัวแทนของพรสรรค์ด้านศิลปะ และใช้ดาวเจ้าหญิงทอผ้าเป็นตัวแทนความสูงศักดิ์ จนมาถึงในศตวรรษที่ 14 ที่ชาวญี่ปุ่นได้เริ่มเขียนบทกลอนแล้วนำไปแขวนบนต้นไผ่ ซึ่งถือว่าเป็นต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ในยุคสมัยนั้นค่ะ
แต่ในปัจจุบันชาวญี่ปุ่นจะเปลี่ยนจากการเขียนกลอนมาเป็นการเขียนคำอธิฐานแทนลงบน “ทังซะขุ” (Tanzaku) กระดาษสี่เหลี่ยมผืนผ้า แล้วนำไปห้อยบนกิ่งไผ่พร้อมประดับประดากิ่งไผ่นั้นด้วยการตัดกระดาษให้มีลักษณะคล้ายโซ่ซึ่งใช้เป็นสัญลักษณ์ของทางช้างเผือก พอในวันที่ 8 ชาวญี่ปุ่นจะนำกิ่งไผ่เหล่านี้นำไปลอยที่แม่น้ำ
สำหรับสีของกระดาษ “ทังซะขุ”(Tanzaku) ที่ชาวญี่ปุ่นใช้ในการเขียนคำอธิฐานในวันทานาบาตะ จะมีอยู่ทั้งหมด 5 สีค่ะ แบ่งตามความหมายที่อยากจะขอในเรื่องนั้น ๆ ตามความเชื่อของชาวญี่ปุ่นว่าหากเขียนคำอธิฐานลงในกระดาษแล้วนำไปห้อยบนกิ่งไผ่ คำอธิฐานเหล่านั้นจะสมหวังเหมือนกับเจ้าหญิงทอผ้าได้พบกับชายเลี้ยงวัวในวันที่ 7 เดือน 7
ตามตำนานเจ้าหญิงทอผ้าโอริฮิเมะอาศัยอยู่ในปราสาทบนฝั่งตะวันออกของทางช้างเผือก เป็นบุตรสาวของกษัตริย์แห่งท้องฟ้า (หรือจักรวาล) ทำหน้าที่ทอผ้าอยู่ที่แม่น้ำอามาโนกาวะ หรือแม่น้ำแห่งสวรรค์ เจ้าหญิงใช้เวลาของเธอไปกับการทอผ้าให้กับพระบิดา ต่อมาพระบิดาได้ข่าวว่าอีกฝากของทางช้างเผือกมีชายหนุ่มที่กล้าหาญ และหล่อเหลาที่มีชื่อว่าฮิโกโบชิ เป็นผู้เลี้ยงวัว อาศัยอยู่อีกฝั่งของทางช้างเผือก เมื่อทั้งคู่ได้พบกัน ไม่นานนักทั้งคู่ก็ได้หลงรักกันและได้แต่งงาน
เมื่อแต่งงานแล้วเจ้าหญิงโอริฮิเมะไม่ได้ขยันทอผ้าดั่งที่เคย ส่วนฮิโกโบชิก็ได้ปล่อยให้วัววิ่งเพ่นพ่านไปทั่วสวรรค์ ด้วยความโกรธ กษัตริย์แห่งท้องฟ้าจึงได้แยกทั้งคู่ไม่ให้พบกัน กีดกั้นโดยทางช้างเผือก โอริฮิเมะเสียใจจากการสูญเสียสามีจึงได้ขอร้องบิดาของตนให้ได้เจอกับสามีของนางอีกครั้ง
กษัติรย์จึงยอมให้ทั้งคู่สามารถเจอกันได้ในวันที่ 7 เดือน 7 ของทุกปี แต่จะสามารถพบได้ก็ต่อเมื่อเธอทำงานอย่างหนัก และทอผ้าจนเสร็จ เมื่อถึงเวลาที่จะได้พบกันอีกครั้งแรก ทั้งคู่ไม่สามารถข้ามทางช้างเผือกมาพบกันได้เนื่องจากไร้ซึ่งสะพานข้ามทางช้างเผือก เมื่อรู้ดังนั้น โอริฮิเมะได้ร้องไห้อย่างหนักจนฝูงนกกางเขนได้เข้ามาหาด้วยความสงสาร และสัญญาว่าจะสร้างสะพานโดยใช้ปีกของพวกมันช่วยกัน จนเธอสามารถข้ามทางช้างเผือกได้ แต่ถ้าในวันทานาบาตะปีไหนเกิดฝนตก เหล่าฝูงนกกางเขนจะไม่สามารถช่วยเป็นสะพานในปีนั้นได้ จะทำให้ทั้งคู่ต้องรออีกถึงปีหน้าเพื่อที่จะได้พบกันอีกครั้งค่ะ
สำหรับเพื่อน ๆ คนไหนอยากลองเขียนคำอธิฐานในวันทานาบาตะบ้าง ฟ้าก็ขอให้คำอธิฐานของเพื่อน ๆ ทุกคนเป็นจริง สมหวังในคำอธิฐานทุกคนเลยนะคะ
